Fancy Fine Arts Asia & Rural Hong Kong
Blijf op de hoogte en volg Laura
06 November 2012 | Hong Kong, Hong Kong
Nog een update vanuit Hong Kong, de tentamen periode is aangebroken en dat betekent hard leren. Naast de tentamens heb ik 5 (!) Chinees toetsen per week. Het gaat om huiswerk dat meetelt in je eind cijfer, een schrijftest en een “herkenningstest”. Bij de laatste toets moet je de tekens kunnen herkennen en kunnen linken aan de uitspraak, best moeilijk want je kan een klein woordje alleen al op 5 manieren uitspreken en het betekend allemaal wat anders. Ook als je tekens combineert krijgt het ineens een hele andere betekenis, bijvoorbeeld zhong (China) – wen – da (groot) – shueh (leren). Bij elkaar betekent deze zin The Chinese University of Hong Kong.
Tot nu toe gaat het best goed met chinees, echt een super interessante taal, maar niet iets wat je zomaar eventjes ernaast leert. Als je part time chinees studeert doe je er 7 jaar over. 1 niveau omhoog per jaar, dus ik ben nog wel even bezig !
Net voor de tentamen periode was er een fun fair georganiseerd door mijn hotel (New Asia). Hier komen alle studenten uit het hostel samen met kraampjes om dingetjes en hapjes te verkopen. Wat een gekke huis. Het was onderling een positieve strijd om zoveel mogelijk te verkopen dus heftige concurrentie wat een goedkoop diner voor mij betekende ! ^^ Ik heb fresh made Fried ice cream geprobeerd (heel apart) en de lekkerste noodles ever ! Mee goreng, een Indonesische noodle die een beetje spicy is. Voor ik weer naar NL ga, neem ik sowieso een hele lading hiervan mee naar huis :) Ik ben samen met mijn room mate (Mary) naar deze fair geweest, wat extra leuk was want zij kent natuurlijk veel Chinezen dus zo leerde ik ook weer een aantal mensen kennen.
Die zelfde week was het tijd om mijn verplichte shift in The stage the werken (mijn docent zegt altijd Duh stahghhee- op z’n chique- haha). The stage is een restaurant/canteen waar studenten maar ook echt gasten kunnen eten. Ze hebben twee delen, een studenten deel en een netjes gedekt deel waar je ook echt geserveerd wordt, maar daar is het menu ook heel anders en een beetje duurder(maar kost nog niets, 3 gangen voor 13 euro). Het was okay om te doen, ze hadden geen kleding meer in mijn paar dus mijn broek was ongeveer 3 maten te lang haha dit gaf wel een funky effect, daarentegen een iets minder professionele indruk. Het was wel een beetje pointless om eerlijk te zijn, maar nu zijn mijn dues paid en hoef ik niet meer te werken in the stage. De andere studenten van Hotel Management moeten 3 shifts werken. Ik hoefde maar 1 shift omdat ik gevraagd was om een Halloween Diner te organiseren. Ik ben altijd in voor een goed feestje dus dit aanbod nam ik met een gimlach aan(bovendien hoefde ik dan niet weer de oversized broek aan). We hebben een leuke tijd gehad tijdens het organiseren en het feest was ook een succes. Iedereen was tevreden en heeft met een smile het gebouw verlaten. Het was een 4 course diner met alle gerechten in Halloween stijl. Het dessert was mijn favoriet, een pompoen van mousse, een grafsteen van chocolade en een handafdruk op het bord van frambozen saus. We hadden ook een costume contest en iedereen had echt z’n best gedaan om te winnen. Uiteindelijk hebben een zombie bride en een dead jungle chick de eerste en tweede prijs gewonnen.
In het weekend daarom besloten we (de “duitsers” en ik) de culturele kant van Hong Kong the ontdekken. We zijn naar de Fine Arts Asia tentoonstelling geweest. Een absoluut upper class event wat wij niet helemaal goed hadden ingeschat van te voren. Een event waar een grote neushoorn voor een prijs van 500 000 € op een weekly bases verkocht wordt. We raakte aan de praat met een kunsthandelaar die echt goede people skills had, als ik het geld had dan had hij me bijna overtuigd om de neushoorn én het wild-neon-gekleurde-panterschilderij te kopen. Hij vertelde dat hij Law gestudeerd heeft en niet de intentie had om een kunsthandelaar te worden maar dat hij door contacten en via via in deze positie terecht is gekomen. Hij vertelde ook dat het tegenwoordig niet meer zo is dat de koper gewoon mooi moet vinden wat de artiest maakt, nu is het zo dat hij peilt wat klanten willen en dit doorgeeft aan de artist zodat die om basis daarvan zijn stukken kan maken. Niet een uniek item dat speciaal voor 1 customer gemaakt wordt, maar hij geeft aan wat de klantenkring in general wil hebben. Ik denk dat we zeker een uur met hem gepraat hebben. Hij zei steeds “well, talking to you is important for me too, you are the customers of tomorrow- aim high, work hard, know what you want and you will achieve. Ill see you in thirty years ”. (laten we hopen dat hij gelijk heeft hahaha) Ik heb weer veel geleerd, heel interessant om te horen hoe mensen bereikt hebben waar ze nu zijn en om positieve feedback te krijgen. Na deze exhibition zijn we in het beste italiaanse restaurant everrrr geweest. Het heet Antipasto in Elgin Street, SOHO. Als je ooit in Hong Kong komt, zeker de moeite waard. Het is een klein restaurantje waar ze heel vriendelijk en flexibel zijn, wat fijn is voor a change. Neem Pasta Antipasto, tagiatelle with salmon in a truffle cream sauce. Jamjam. De eerste keer dat ik bijna letterlijk mijn bord heb afgelikt hahah.
Later die avond was het natuurlijk ook tijd voor een rooftop bar. Azure ligt in SOHO en heeft een club met daarboven een terras dat je een mooi uitzicht geeft over de stad. Zeker een van de betere plekken, ook omdat je relaxt buiten kunt zitten op 40 hoog maar ook flink los kunt gaan de verdieping beneden.
Die zondag na een vrijdag en zaterdag vol cultuur en feest gingen we een sportief avontuur tegemoed. Een vijf uur durige hiking trip langs de kust van rural Hong Kong. Het was geen eitje maar ben blij dat ik het gedaan heb. We kwamen langs kleine minininininidopjes, hebben in een bijna verlaten zee gezwommen, we zijn opgejaagd door wilde koeien en hebben een van de grootste spinnen ter wereld gezien. Dit is ook zeker iets om te doen als je iets meer tijd hebt en je na of voor de zomer in Hong Kong bent.
Het weekend daarna zijn we op excursie geweest naar het kleine vissersdopje, Tai O. Dit was een verplichte excursie vanuit school. We waren daar om te kijken wat eventueel verbeterd of veranderd kon worden om het toerisme te stimuleren. Dit is zo een unique plekje opzich. Ik vind dat er niet veel veranderd moet worden, hoogstens een paar extra borden die de richting aangeven. Er is in Tai O in 2009 een politiebureau omgebouwd tot hotel waar Tai O ook om bekend staat. Nu een classy nog steeds in de oude Engelse stijl Hotel met slechts 9 kamers. De lunch met de originele “shirmp paste”, die daar ook nog echt handgemaakt wordt, was ook super.
Het volgende verslag komt snel, ik heb nog genoeg te vertellen over oktober !
Veel liefs,
Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley